DENAK HASPERENKA

9,00

GIANNI CELATI
9788487484636 – IGELA – 2005 – 236 páginas /orri.

1 disponibles

Descripción

Sondrion jaioa 1937an, Comiche (Einaudi, 1971) izeneko eleberri labur batekin agertu zen literaturaren plazara. Hurrena, abenturazko hiru kontakizun luze argitaratu zituen, Guizzardiren abenturak, Bagutta saria jaso zuena 1972an. Eta haren ondoren Denak hasperenka (1976) eta Paradisuko almanaka (1978). Gero, Parlamenti buffi (Erretolika irrigarriak) izeneko trilogian bildurik eman zituen hirurak argitara 1989an eta Mondelo Saria jaso zuen harengatik1990ean.
Tarte horretan Quattro novelle sulle apparenze eta Verso la foce argitaratu zituen, besteak beste. Eta Narratori delle pianure liburuak (1985) Premio cinque scole eta Premio Grinzane-Cavour) jaso zituen.
Gianni Celati, gainera, itzultzaile ere bada, eta Roland Barthes, L.F. Céline (Viaggio al termine della notte), Jonathan Swift, Jack London, Mark Twain, Herman Melville, Joseph Conrad, eta beste zenbait autore frantsesen eta ingelesen obrak itzuli ditu.
Periferike jardunaldietan parte hartu izan du, B. Atxagarekin, John Bergerrekin eta beste hainbatekin.

LIBURUA

Beti lasterka eta ihesi ibiltzen dela-eta Garibaldi deitzen dioten mutiko baten bizitza eta abenturak dira. Izan ere, beti ihesi dabil bere aita zakar eta neurastenikoarengandik bere anaiarengandik, liburu gehiegi irakurtzen dituelako, eta bere familiako gainerakoengandik, alproja hutsak baitira.
«1971n Estatu Batuetara joan nintzen, eta han sortu zen Denak hasperenka. Herrixka batean bizi nintzen, muino baten behealdean, eta nire bizilagunak ziren bi irlandar, New Jerseyko judu bat, Bombayko indiar bat, Osakako japoniar bat eta bi amerikar zuri eta protestante, Bostongoak. Nahaste etniko hartan, hazi nintzeneko familiako hizketa etortzen zitzaidan gogora. Eta horrek idazteko gogoa ematen zidan, beharbada bizimodu hura –pertsonaia mitikoz, amorrazio zaratatsuz, amodiozko tirabira eta irrika bridagabez osatua— hain baitzegoen urrun, non ia mundu imaginarioa bihurtua baitzen ordurako.
Hizketak, beraz, osaben, aitonen, gurasoenaren kutsua du: baina ez da mundu honetakoa. Bestalde, aspaldi hartan komikizale amorratua nintzela nabari da idazkeran.»
Gianni Celati.